Ömür Dediğin Şiiri - Nurettin Sevim

ÖMÜR DEDİĞİN

Geçip gitti bu ömrümüz.
Gözün yumup açmış gibi.

Ömür; kafesinde bir kuş.
Fırsat bulup kaçmış gibi.

Ötmez oldu bülbülümüz.
Güle konup uçmuş gibi.

Bahçede soldu gülümüz.
Hazan vurup geçmiş gibi.

Ahirete giden kervan.
Bir dem konup göçmüş gibi.

“Bir ağacın gölgesinde.
Biraz durup geçmiş gibi.”

Bahar günü bad-ı sabah,
Tatlı esip geçmiş gibi.

İnsanlar buğday misali,
Azrail de biçmiş gibi.

Ömrünü boşa geçiren,
Parasını saçmış gibi.

Ahiretini kurtaran,
Ab-ı hayat içmiş gibi.

Nurettin SEVİM