Ömür Dedigin Şiiri - Mustafa Çavuşoğlu

Bir garip yolculuktur ömür dedigin,
Birgün ne dostun kalır ne sevdiğin,
Tahta tabuta yüklenir bedenin,
Ağıtlar içinde çeker gidersin.

Mazide kalmıştır çok sevdiğin dünya,
Acı sonla bitmiştir bu kara sevda,
Uzak sandığın ölüm gelmiştir sana,
Azrailin peşine düşer gidersin.

Hiç yaşanmamış olur, unutulur ismin,
Bir dikili ağac bile kalmaz senin için,
Kurtlara yemdir artık etin kemiğin,
Toprak altında çürür gidersin.

Ne güzeldir işlemişsen salih ameller,
Kabirde karşılayıp konuk ederler,
Yoksa eğer binbir ızdırap çileler,
Ateşler içinde yanar gidersin.

(22.03.2013 00:50 cuma)