Ömür Dediğin Şiiri - İsmail Detseli

Tutulmuş her gedik geçit vermiyor
Şu feleğin işine de hiç akıl ermiyor
Bazıları dünyada bir gül dermiyor
Hayal olup gidiyor ömür dediğin

Kimileri girer bir gül bahçesine
Kimi bilmez düşer bir çirkin içine
Genç yaşında aklar düşer saçına
Çile ızdırap oluverir ömür dediğin

Dünya gemisine binen binene
Hayat bir imtihandır onu bilene
Sahip olamazsan şayet dümene
Yaşamını zehir eder ömür dediğin

Altmış yetmiş yıldır azami yaşam
Çok az bu zamanda sekseni aşan
Kimi aşk kimi rızık peşinde koşan
Bir büyük uğraştır şu ömür dediğin

Gül derersin dikeni batar eline
Kapılırız dünyanın azgın seline
Sahip olamazsan eline beline diline
Zehir içirtir yaşamına ömür dediğin

Gün gelir dost meclislerine girer
Türlü çeşit güller çiçekler derer
Zamanı dolunca sessizce göçer
Bir varmış bir yokmuş ömür dediğin

Miadımız dolunca bizi sam çalar
O berrak güzel yüz sararıp solar
Ruh uçmuş bedense toprağa konar
Artık hayallerde yaşar ömür dediğin

Bu ozan İsmail bazen güldü oynadı
Dünya aşk deryasını erken boyladı
Hep ben dedim beni bana koymadı
Biz der isek tatlı olur ömür dediğin

İsmail DETSELİ 6 Eylül 2011