Ömür Dediğin Şiiri - Engelsiz Yazar Yusuf

Ömür dediğin beni ne mutlu etti;
Ne bir an huzur verdi...
Ardımdan hançeri sapladı;
Ömür dediğin...

Hayallerimi, fikirlerimi...
Emekle kurduğum düşlerimi;
Bir anda darma dağın etti;
Ömür dediğin...

Her şeyle barışmıştım,
Her şeyin üzerinden gelmeye başlamıştım...
Çok zor, çok kötü bir sınav ömür dediğin...

Ben hep sınıfta kaldım,
Şu yalan dünyada hiçbir şeye;
Sap olamadım...
Beni sevmedi ömür dediğin...

Bu sefer oldu tamam dedim,
Kendimi yeni doğmuşsa benzettim;
Yüzüme bir kez daha vurdu ömür dediğin...

" ÖMÜR DEDİĞİN "