Ömür Dediğin Şiiri - Nisari Özdoğan

Bir dal gölgesinde, hani bir nebze,
Soluklandığın yer; ömür dediğin.
Bazen Bey olsan da, bazen kepaze.
Yoluk landığın yer; ömür dediğin.

Kimine hoş oldun, kimine gıcık.
Arif ol.! Olmasın söz vıcık vıcık.
Belki yapa yalnız, belki de çoluk
Çocuk landığın yer; ömür dediğin.

Bazen düşüp, kalktıkların an olup,
Varlığınla meclislerde ön olup,
Gençken cin fikirli, Yaşlı bön olup,
Salak landığın yer; ömür dediğin.

Vatan'a faydalı değer katmaya
İşin yoksa; boş ver çalım satmaya.
Üstten yediğini alttan atmaya,
Oluk landığın yer; ömür dediğin.

Ne kadar kalsan da, dersin ki; erken.
Aslında; geldiğin yere giderken.
Gelince ağladın, veda ederken;
Doluk landığın yer; ömür dediğin.