Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Maalesef...
"Bir varmış hiç yokmuş!" derim ben..
Sanki hiç olmamış
Yaşanmamış
Yaşamamışız!
Tıpkı bizden öncekiler gibi...
"Hani dedemiz?" Ninemiz..
Ana, baba?
Biz de o nefesi verdiğimiz gün unutuluruz!
Tebrikler hüzün deryası şiirine Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta