Ömür Dediğin Şiiri - Nevzat Uçar

Yorgun zamanların,
Yüreğinden vurgun yolcusuyum.
Günü geldi,
Acıların en kralını
Yokluğun taaa dibini gördüm.
Fırtına benzeri rüzgarlar da savrulup
Yanmaktan köze dönmüş yüreğimle
Terk edilmişliğimi demleyip
Türkü türkü ağlamışlığım da var benim.
.
Zaman hızlı,
Yıllar acımasız
Ve.
Ömür dediğin kıra döke geçti üzerimden.
.
Kalbi kırıkların son durağı oldum hep
Yüreğimi hangi sevdaya versem
Ayrılık kapımın eşiğinde olurdu.
Acılarıma katarak acılarını
Severek,okşayarak,
Dokunarak sağalttım yüreklerini hep.
.
Bunca çekip gitmelerin ardından
Kendi iç dünyam da şimdi
Acılarıma tuz basarak
Yürek vurgunu mu harmanlıyor
Adına sevda denilen
Aşk denilen olguyu sorguluyorum.
.
Sevmek yürek işidir
Yüreği yetmeyen sevdaya ilişmesin
Kocaman yürekleri ile sevenleri
İncitmesin
Yürek delisi etmesin.

.
Ahmet Nevzat Uçar.
05/Nisan/2020.

-
-