Ömür Dediğin Şiiri - Kemal Berk

Ömür dediğin bak gelip geçiyor
İzleri bıraktı benim özüme
Aklıma geldikçe içim yanıyor
Ömrümün sancısı vurur yüzüme

Yıllar geldi yıllar geçti dediğim
Gam kederle deldi gitti çektiğim
Yüreğime her gün bir dert ektiğim
Ömrümü karartan vurdu özüme

ir dert Saçlarım ağardı sevenim görmez
Dişlerim sızlarken dertlerim bitmez
Yüreği paslılar sözünü bilmez
Sevgisiz, ömrümce vurdu gözüme

Yeryüzünde arar oldum dostları
Sarıldığım onca parmak karalı
Gönüller pas tutmuş yürek yaralı
Ömrümce hançeri vurdu gönlüme

Sözleri hazırdır dilleri satır
Ne gönül biliyor ne de bir hatır
Bir lokma ekmeğe ettirir kahır
Ömür boyu her gün vurdu yüreğe

Gerçek dostlar güzel sözle başlıyor
Ay karanlık yıldız koymaz taşlıyor
Kıskananlar bizi hemen haşlıyor
Kahkahayla güldü vurdu göğsüme

Kül'özü gelmişti belli bir yaşa
Güllerin ayağı değmesin taşa
Kararan gönüller vurmasın başa
Sungurlu rüzgarı vurdu yüzüme

Kemal'eren/ Kemal Berk