Ömür dediğin bir nefes
Bir güneş yansıması
Bazen de rüzgâr esintisi
Gözden akan yaş kanaması
Gelip geçen günler gibi
Çağlayan ırmağın koynunda
Bahçe aşan güllerin bağında
Soğuk cam ohlamasında
Ateşin kül ocağında
Bir düşün son nefeste
Yaşarken seni olmadık hediye ile
Sonunda seni sarıl sarmalayıp
El sallamaz gidişe bile
Ömür dediğin ne ki bir tutam
Ot misali bırakınca
Avucun boşalıyor sana kalan
Sadece bir hiç
Yüreğinin tutuğu kadar
Hayallerin, rüyaların kadar
Ömür dediğin bir nefes
Bitmesi göz açınca kadar
Ömür dediğin bir nefes
Bir kısa soluklu macera
Ya mutluluk ya da azap
Yazanda sen oynayan da
Ve
Ömür dediğin bir abaküs misali
1,2i3 bitti
Mahmut Çiçekdağı
Kayıt Tarihi : 5.2.2018 13:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Çiçekdağı](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/05/omur-dedigin-154.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!