Ömür Dediğin Şiiri - Nihat Malkoç

Seneler akarken zaman nehrinde
Son durağı toprak ömür dediğin…
Güneşler batarken hayat şehrinde
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…

Yanık bir ezgiyiz sazın telinde
Akıp gitmekteyiz hayat selinde
Bir kum tanesiyiz dünya çölünde
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…

Kulakların duymaz, görmez gözlerin
Yeni yetmelere geçmez sözlerin
Hayat yokuşunda tutmaz dizlerin
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…

Tükenir baharlar, mevsim kış olur
Hüzün sağnak sağnak, gözde yaş olur
Hayat sürdüğüne delil taş olur
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…

Sonsuza yürürken yüzün ak olsun
Yolunda gittiğin yalnız Hakk olsun
İmanın nuruyla kalbin pak olsun
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…

Tükenir elbette sayılı günler
Mâzide kaybolur, gül yüzlü dünler
Toprağa karışır şan, şeref, ünler…
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…

İnsan uykudadır, uyanır elbet! ...
Hakikat rengine boyanır elbet! ...
Hakk’ın dergâhına dayanır elbet! ...
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…

Ruh, ten libasını atacak bir gün
Azrail önüne katacak bir gün
Her nefis ölümü tadacak bir gün
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…

Son nefes tükenir, mola verilir
Yolcu tekbirlerle yola verilir
Ak minarelerden sâlâ verilir
Dalda kuru yaprak ömür dediğin…