İnsan bir emirle gelir dünyaya,
Gün gibi tükenir ömür dediğin.
Serpilir açılır düşer sevdaya,
Gün gibi tükenir ömür dediğin.
Her geçen gün ömre ömür biçilir,
İstasyonlar birer birer geçilir,
Yaşlanınca akla kara seçilir,
Gün gibi tükenir ömür dediğin.
Bazen gönül düşler gibi yorulur,
Bazen ömür kavlar gibi savrulur,
Bazen çöldür yanar gibi kavrulur,
Gün gibi tükenir ömür dediğin.
Gençlikte parlaktır gözün karası,
Yürekte yanmaktır özün yarası,
Sonra ah etmektir sözün sırası,
Gün gibi tükenir ömür dediğin.
Gün olur yokuşta dizleri tutmaz,
Gün olur acılar uyku uyutmaz,
Gün olur umutlar elini tutmaz,
Gün gibi tükenir ömür dediğin.
Rabia BARIŞ
Rabia BarışKayıt Tarihi : 23.11.2015 19:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rabia Barış](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/23/omur-dedigin-121.jpg)
"Manda yuva yapmış söğüt dalına, yavrusunu sinek kapmış gördün mü?"
Haydi izah edin bakalım nasıl olmuş bu olay?
Bu nedenle şiiri ve şairi laboratuvar ortamında irdelemek yerine daha geniş bir perspektiften incelemek daha uygun olur kanaatindeyim.
TÜM YORUMLAR (12)