Ömür Dediğin Şiiri - Ahmet Çelik

Biz bedeni görmeden söz içinde söz verdik
Varmış gibi direnen egomuz saldırmasın
Bağışlanan nimetle cennette güller derdik
Hayalle filizlenen eleme daldırmasın.

Koştuk ışığa doğru gizli geçit bulunca
Korkup kaçmak istedik kor ateşler dolunca
Sevinçlere boğulduk etraf bahçe olunca
Ben ben diye övünen dikkat nefis kırmasın.

Dönen yuvarlak dünya tek ayaklı bir masa
Kimi çok uzun yaşar kimi oldukça kısa
Küsüp gücensek bile böyle ilahi yasa
Ölüm gelince sönen gafletin ayırmasın.

Hayli zamandan beri rehberim bir karınca
Değerler değersizmiş yaş altmışa varınca
İnsan zahmet çekiyor hastalıklar sarınca
Her an canla ödenen ervahım çıldırmasın.

Yokuş sandığın hayat iki basamak seki
Ağlayıp sızlayarak geçti senden önceki
Bir göz açtık kapadık ömür dediğin ne ki?
Uyanınca tükenen rüyalar kandırmasın.

21.06.2015
Ahmet Çelik