Bir ömür boyu ne yaptın,diye soruyorlar bana.
Aynı çamurdan heykel yaptım, sonra bozup başka bir yerde bir yenisini …Çamuru çürüte çürüte geldim şimdiye,diyorum
Böyle böyle çoğalttım eskiz defterlerimi.
Yaklaşık kaç yıldır aynı şeyi yapmak benimkisi. Ne tuhaf bir eylemlilik!
Hep oradayım. Hep orada kalacakmışım gibi geliyor bana.
Ora, nerededir ve başkalarınınkinden ayrık mıdır; söyleyemem.
Arada şiire kayıyor kafam. Yalpalıyorum. Kendimden saklıyorum takıntılarımı…
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta