Ömür Boyu Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Kendi kendine bile, sır alan şu ömrümde,
Solmayan tek güldün, bir ömür boyu,
Huzurun gerisinden, koşup duran gönlümde,
Dert hamuru bin tekne, ve mayası çok koyu.

Açık ama gözlerim, görmüyor etrafını,
Karanlıkta mum oldun, bana bir ömür boyu,
Değiştiremez insan, şu kader fermanını,
Yüreğimde can oldun, bana bir ömür boyu.

Çok aradım çevremde, bulamadım ki seni,
Damarımda kan oldun, bana bir ömür boyu,
Feda ettim uğrunda, şan dolu bu bedeni,
İçerimde ruh oldun, bana bir ömür boyu,
Ruhumda da sır oldun, bana bir ömür boyu