hicran sardı canı bak kederdeyim
yitirdim yolumu bilmem nerdeyim
dolandım dolandım ayni yerdeyim
köşeler...yol verin ömür bitmeden
içip içip sensiz, dertten diyordum
anladım ömrümü boş yere yordum
aylarca yıllarca dost sandım durdum
şişeler...yol verin ömür bitmeden
bazan söz verip de ektiniz beni
hayalimi kırıp yıktınız beni
nafile aşklarla yaktınız beni
ayşeler.....yol verin ömür bitmeden
bu dem ki mevlaya ulaşmak demi
hazır ol kalkmadan can denen gemi
şimdi yüreğime serdim secdemi
neşeler.... yol verin ömür bitmeden
Kayıt Tarihi : 3.4.2004 01:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hebil Akan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/03/omur-bitmeden.jpg)
Değerli şaire yakışan güzel dizeler okumaktan çok mutlu oldum.
Yüreğinize sağlık.
Selam ve saygılarımla.
HER KITA MÜKEMMELi HAYKIRIYOR
KUTLUYORUM
SELAMLAR
Buralarda işi bitirdiğini düşünüyorsan. Yorulmuşsun demektir. Bu yorgunlukla gideceğin yerde de verimli olamama ihtimalin var dost.
Unutma At üstünde savaşcı, sokakta tacir, evde reis, yüreğinde ise insan olan bir peygamber vardı...
TÜM YORUMLAR (4)