Ömür Bitiyor Şiiri - İsmail Küpçü

ÖMÜR BİTİYOR

Zaman akıp gidiyor durulmadan
Hayat çarkları dönüyor durmadan
İnsan içinde dolanır yorulmadan
Ömür bitiyor menzile varmadan

Emeller nihayetsiz uzar gider
Elemler kalpte baki kalır gider
Umutlar tükenir birer birer
Ömür biter hedefe varmadan

Gözünde atinin derinlikleri
Gönlünde besliyor çok emelleri
Yarı yolda kalıyor arzuları
Ömür biter hedefe varmadan

Menzil uzak yol uzun varılmıyor
Bu kısacık ömür ona yetmiyor
Yenilmez arslan yolunu kesiyor
Ömür biter hedefe varılmadan

Nasıl bir muammadır ki bu insan
Ders almıyor akıp giden zamandan
Ne yapacağını hesaplamadan
Ömür bitiyor menzile varmadan

Uğrunda ömür tüketmek değmiyor
Arzular burada yerine gelmiyor
Umutlar sonunda bir bir sönüyor
Ömür bitiyor menzile varmadan

Emeller visal bulmadı fakirde
Kederler kaldı bu garip fanide
Visal yok firak var fani ömürde
Ömür bitiyor hedefe varmadan
09.02.2005