Ömür basamakları

canımı yakmıyor
dostluğun
yepyeni yarınlar veriyor bana
mutluluğum
nehirler kadar coşkun
rutubet kokuları gibiydi
yalnızlığım
virgül koydum
sımsıkı sarılıyorum
bugüne
gizemli günlerdi
hüzünlü hatıralar
bırakmazdı peşimi
geçtiğim bütün şehirleri
özlüyorum
sayısız güneşler indi
kaçıncı doğum günleriydi
ay ışığında yıkandığım
geceler
bütün sisler dağıldı
mutlu saatlerim geri döndü
yüzünle çözüldü yüzüm
ömür sayfalarım makaslansa da
kamçılandım hayata
bilmiyorum hayat döğüşünün
kaçıncı rauntu
seninle daha mavi
seviyorum
bu şehir istanbul'u
seninle olunca..

Mustafa kaya
19.05.2011/Çengelköy
www.mustafakaya.net