İki nokta var, hayatın çizgisinde ayrı duran.
Biri doğum, biri ölüm, her ikisi birer an.
İkisinin de arasını pul niyetine kullan.
Sana altından tahttır, her gelen zaman.
Zannetme ki sen doğmadan önce yoktu nefsin.
Ve de sen öldükten sonra yok olacak ruhun, bedenin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta