Ağaç olsa kururdu..
Taş olsa kum olurdu.
Toprak olsa savrulurdu..
Ama insan bu sadece hayal oluyor perde perde....
Ömrü sökülüyor ciğerine çektiği her nefeste...
Kainat bu; ağaçlar bile omuz omuza....
Birtek insan gidiyor tek başına sonsuza...
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta