Ömrünün Tek Hatırası Şiiri - Filiz Ocakoğlu

Her türlü kargaşasına rağmen
Kuş kanadından inince yere
Bir başka gözüktü dünya
Yılların özlemiyle...

Biraz korkak ama umutlu
Ruhunu bırakıp sevgiliye
Bir başka aleme daldı
Notaların oynaşan ritmiyle...

Biran uzaklaştığını sandı
Sevda ışığının
Dalıp derinlerine cevap aradı
Sonra şaşkın kalktı yerinden
İçi yanıyordu ama ağlayamadı...

Çağırdı denizin yosun kokusu
Rengine inat kışkırtıcı gecede ay
Beyaz kanatlarını indirmiş suya
Dalgalarla dans ediyordu...

Saldı kendini derin sulara
Serinliğinde çözüldü gergin bedeni
Hüznü dönüşünce kahkahalara
Bir kez daha anladı sevildiğini...

Yorulup bedeni vurunca kumsala
Yıldızlardan bir perdeye döndü gökyüzü
Her anında bin ömür yaşandı
Suskun gecenin tez sabahında...

Var mıydı artık karada ölüm
Sonunda ayrılık kader olsa da
Bu hayat kısa üzülme gülüm
Değmez mi ömrünün tek hatırasına...