Ömrünü yalnız geçirmiş biri olarak…
Artık yalnızlıktan korkuyorum sanırım…
Yalnızlığım hiç bu kadar âşikar olmamıştı bana…
Yalnızlık benim, haddime değil…
Diyorum en iyisi uyumak…
Hatta hiç uyanmasam neolur ki…
Yok yok, bu ölümü istemek değil , hâşâ…
Bir daha acımamak adına uyanmamak…
Hoş şuracıkta ölsem mesela…
Acaba kaç gün sonra bulurlar beni…
O kadar kimsesiz , o kadar çaresiz…
Kayıt Tarihi : 4.11.2023 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!