Ömrünle gel bana…
Yürüyorum anlamsızca sokakta.
Dalgın ruhum umursamaz bir yolda.
Kan toplamış ayaklarım sızlasa,
Yine hep sen olmalısın yanımda.
Görmesem gülen yüzünü bir daha,
Saramasam belinden son bir defa,
Saçlarını ellerim okşamasa,
Yaşayamam ömrümü biterim.
Zamanı sen kurarsın bu yaşamın.
Nefesimdeki çektiğim havanın.
Ruhuma girip var ettiğin aşkın,
Tek sebebisin ömrünle gel bana.
Rüzgârlar hep seni eser tenime,
Nehirler senden akar yüreğime,
Bakışınla yürürsün gözlerime,
Varlığında özgür kalırım tutsan.
Oktay ÇEKAL
17.09.2014-22.50
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!