Doğduğum yerlerde kaldı yüreğim
Doyduğum yerler de aldı dileğim
Dünyanın mekânı yurt olmaz bana
Koyduğun o yerlerde öleceğim.
Ben seni (h)içimdeki aşka sevdim
O gönlünü işgâl ederek sevdim
Bu gün ve de her gün bir başka sevdim
Ben seni ağlarken güldüreceğim
Tükense lûgâttaki kelimeler
Yaşadıkça susmaz kâlbimdekiler
Oysa daha neler bilirim neler
Ölüp kulağına söyleyeceğim..
Yoluna vermişim varım yoğumu
Ancak sen çözersin bu kör düğümü
Bir uçtan bir uca gönül göğümü
Fethederken seni izleyeceğim.
Nerde sonsuzluğun şehlâ baharı,
Yangına müsebbîp aşkın buhârı
İçten gelip hîçe akar enhârı
Çatlayan leblere bekleyeceğim
Kristâl kadehlerle Sezâiye
Sevdânı sun şöyle sevgiliye
Her gün sevdiğimsin bu Şubat niye
On dört değil ömrümce seveceğim.
Kayıt Tarihi : 14.2.2020 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!