Gün ne kadar kararsa da kararma
Geleceğe umutlarla bak evlat.
Geri gitme, hedefine koş, durma
Irmakça coş denizlere ak evlat.
Atan nasıl demir dağlar eritmiş
Gemileri karalardan yürütmüş
Ulusunu küllerinden diriltmiş
Sen de öyle her çıkmazdan çık evlat.
Tembelliği, yılgınlığı at, savur
Ömrünce hep haksızlığa karşı dur
Tava getir, örse yatır, çekiç vur
Tarlanı sür, aşkla tohum ek evlat.
İçte ne var o sızarmış dışına
Türlü bela getirse de başına
Karanlığa küfür etme boşuna
İcabında yak kendini, yak evlat.
Sendelersen çatma sakın kadere
Tebessüm et teslim olma kedere
Hayıflanma düşsen de bin kez yere
Hep bir avuç toprak ile kalk evlat.
Salih ERDEM
04.09.2021
Kayıt Tarihi : 26.9.2021 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!