Ömrün Sonbaharı Şiiri - Muhammed Okay

Mevsim sonbahara dayanınca,
Ayrılık bileti usulca konulur cebe.
Düşer bir bir sararmış yapraklar dalından.
Takvimler Eylülü gösterince
Ya da göçmen kuşlar göç edince mi başlar sandın sonbaharı?
Oysa ufkunda gündoğumları yerine günbatımları çoğalınca
Ve düşlerinden çıkan yolların çıkmaz sokaklara dolanınca,
Ya da göğüs kafesine koca bir çınarın yemyeşil yaprakları yerine enkazı devrilince,
Sabaha sadece bedenin ulaşıp
Kuytu bir karanlıkta kalıyorsa ruhun
Ve de puslu bir denizde kaybolduysa tüm sevinçlerin
Bilki sonbahar çoktan çökmüştür tüm varlığına,
Çoktan göç etmiştir umutların terkedilmiş şehirlerin enkazından.
Sonrası mı?
Sonrası iliklere soğuğun nefesini üfleyen karakıştır.
Kışta daha bir üşür,hasretinden buz tutarsın tüm yoklukların.