Ömrün Son Demindeyim Şiiri - Nisari Özdoğan

Masiva ile geçen ömrün son demindeyim.
Ne zaman geçti yıllar, yaşama doyamadım.
Hayat muhasebemin kazançlar "cem" indeyim,
Boynumdaki heybeme bir azık koyamadım.

Sanki var oluş gayem hırsım ile barıştı.
Mal kazanmak uğruna amansız bir yarıştı.
Çok az ibadetime belki riya karıştı.
Beş vakit namazımda imama uyamadım.

Malayani bir ömür belliki oyalamış.
Esen yele ram olan, sazlıkta bir boş kamış.
Her uykuya dalışta ölümü fısıldamış,
Gafletin pençesinde çağrıyı duyamadım.

Fani âlem uğruna attığım her bir adım,
Meğer boşmuş ki bunu; en sonunda anladım.
Telafisi olmayan zamanı boş harcadım,
Ben kendime kıydım da; nefsime kıyamadım.

Deymez dünya, tahkiki i'manımın nuruna.
Başım bin kerre feda son Nebi'nin uğruna.
Elim boş yüzüm kara.Gelirken huzuruna;
Hamdim noksandır Rabb'im. Lütfunu sayamadım.