Rüzgarmıydı bedenimi saran
Gecenin üryanlığını örten
Martıların çığlıklarındamıydı
Kabuslarımıydı sel olup giden
Ötesinde miydi hayat
Varoluşumun kıyısındamı
Yoksa bu sessizlikmiydi
Kavuran benliğimi
Acı içinde kıvranan
Ruhumun azap rüzgarımı
Sensizliğin gel-gitlerinin
Bir akşam üstü dalgasımı
Kayalıklara vuran....
Neydi bukadar ürpermeme
Sebep olan?
Hayat bumu yaşaması en zor olan
Yaşam senmisin dokundukça çoğalan
Uzaklaştıkça azalan....
Yoksa bizmiyiz kıyısında ömrün
Bir bedene sığamayan...
Kayıt Tarihi : 12.1.2006 01:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan İşler](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/12/omrun.jpg)
Yaşam senmisin dokundukça çoğalan
Uzaklaştıkça azalan.... '
Mutluluğun ve hüznün çok farklı bir tanımı. Yüreğinize sağlık.
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (1)