Ömrüm - Ölüm Günü Şiiri - Emrah Kurt

"Her nefis ölümü mutlaka tadacaktır. Sonra da bizim huzurumuza döndürüleceksiniz" Ankebût 57. ayet
"Ağızların tadını kaçıran ölümü, çokça hatırlayın."
Hz. Muhammed (s.a.v)

ÖMRÜM (ÖLÜM GÜNÜ)
Ne sağırdım ne de kördüm
Herşeyi işittim ve de gördüm
Benimde kapımı çaldı ölüm
Bir nefeste bitti ömrüm

Ne hayaller peşinde koştum
Bazen ağladım bazen coştum
Sonunda ölümle buluştum
Sonsuzluğa düştü yolum

Kendimi perişan ettim
Oraya buraya savruldum
Ömrüme ömür tükettim
Bir akşam üzeri yoruldum

Herkesi varsaydım da
Bir kendimi göremedim
Ömür tükettim her adımda
Kıymetini bilemedim

Geçmişimde bende yaptım
Hata üzerine hata
Hepsini birgün bıraktım
Elveda dedim hayata

Dünyadaki her ölümlü
Bir gün tadarmış ölümü
Böyle diyerek dostlara
Bırakıp gittim ömrümü

Taput içinde giden
Kara toprağa gömülen
Daha dün yaşıyorken
Ben miyim bugün ölen

Bir gün duyulur öldüğüm
Tanıdıklar gelir yasıma
Ve unutulur öldüğüm
Kimse uğramaz mezarıma

Benimle sevinen ağlayan
Yanıma gelmiş bütün dostlar
Dayan aslanım dayan
Biraz sonra dağılırlar

Macera heyecan serüven
Bunları yaşamadın ki sen
Bilmiyorsan çabuk öğren
Yarın sen olursun gömülen

Benimde ömrüm biter bir gün
Bari dostluklar bitmesin
Cenazeme gelin o gün
Gözlerim açık gitmesin

Bu ayrılık son buluşma
Gözyaşı dökün öyle gidin
Başlıyor büyük duruşma
Hakkınızı helal edin.
✒ Emrah İslam Kurt
1998 /Şebinkarahisar