Ömrün içinden Şiiri - Süleyman Erdoğmuş

İnsan doğar, yaşar ömür çok kısa
Her gün harcanıyor ömrün içinden
Doğanın kanunu böyledir yasa
Her gün harcanıyor ömrün içinden

Ölmeyecek gibi durmaz koşarsın
Gençliğinde tepe dağlar aşarsın
Bazı sefa bazı cefa yaşarsın
Her gün harcanıyor ömrün içinden

Başkasının malın eyleme talan
Sorulunca sakın söyleme yalan
Var mı bu dünyada ebedi kalan
Her gün harcanıyor ömrün içinden

Kötü konuşarak bir kalbi yıkma
Ekmeği yedirip başına kakma
Yalan konuşarak temize çıkma
Her gün harcanıyor ömrün içinden

Bütün insanları barışa çağır
Gözler görmez kulak olacak sağır
Geri gidiyorsun sen ağır, ağır
Her gün harcanıyor ömrün içinden

Çiçek eker onu durmaz sularısın
Çiçek gibi ağır, ağır solarsın
Bir gün ellerini yana salarsın
Her gün harcanıyor ömrün içinden

Süleyman der ömür sona erecek
Hoca musallada talkın verecek
Bu bedenin yer altına girecek
Her gün harcanıyor ömrün içinden.

Bu şiirin hikayesi:

Öyle ise hayat bu olduğuna göre, hiçbir kimseye, tabiata, doğaya zara verme. Vurup kırma, çalma, yakma, yıkma, yalan yere insanları rencide etme, iftira atma,hakkına razı ol, haram yeme, her türlü kötülükten uzak dur, çalış, helal kazancını ye ve yedir. Fani olan dünya değil biz insanlarız. Senin neslin, seninle öğünsün, seninle utanmasın. Ve tabii en iyisi de doğruluk, doğruluk, doğruluk…

Süleyman Erdoğmuş….2/10/2008