Ah saymadım bilemem kaç bin yüz kanat vardı,
Kimini rüzgar kırdı, kimini dost sandıklarım,
Yürekse delik deşik kaç bin yüz kurşun kaldı,
Benim ki yaşamak mı sanmam bir serserilik.
Sinesine bağlandığım sen ey elleri narin kadın,
Bunca eziyet için mi beni besledin onca sene,
Arşa yükseldi her gün tabutta ölen ruhlarım,
Yaşamak mı dersin buna ruhsuz öyle delice.
Benim ki yaşamak mı sanmam bir serserilik.
Güneşte kayboldum, çıkınca gölgemin altında,
Bir soğuk su doldu ecel testisinden ruhuma,
Acımı acı hayat ölüm bir anlık bir dakikalık kısa.
Sonra sorgu sorulur sanki yetmemiş çilen,
Ne nasip aldın söyle Dünyadaki eziyetten,
Bir an durur bakarsın ne kadar yük taşıdım...
Neler kaybettim boşa neler neler kazandım.
01.12.2022
Özdemir KocaKayıt Tarihi : 1.12.2022 11:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!