Ömrün Baharında Şiiri - Kâzım Özgür

Ey gönül dertli gönül,yeter eyleme hicran;
Niçin küstün kadere,bağın bahçen hep viran.

Bak ağarmış saçların,buruşmuş yanakların,
Sana fayda sağlar mı,olsaydı konakların?

Unut gamı kederi,hayatın zevkini tat,
Bahar gibi gülşen ol,yaşantına neşe kat.

Fani olan dünyada,neden keder eylersin;
Bir gün biter bu ömür,saltanatı neylersin.

Gülden ayılan bülbül için,için ağlarmış,
Issız kalan sonbahar,gazel döken bağlarmış.

Yağmur ile karışsam,boz bulanık sellerde,
Şarkı olup söylesem, tatlı tatlı dillerde.

Silinmedi yıllardır şu bahtımın karası,
Yine gönül hoş değil; yine hicran yarası.

{Kâzım Özgür 01-Eylül-1972}