Bir göz açıp kapattık,
Ömrümüz kışa döndü.
Nasıl bir derde çattık,
İçimiz dışa döndü.
İlkbahar gülü soldu,
Son bahar hüzün doldu,
Hayatım alt üst oldu,
Ayağım başa döndü.
Bağban bağımı söktü,
Çile belimi büktü,
Gökler üstüme çöktü,
Çarkımız boşa döndü.
Umutların bulut’u,
Çoktan aştı hududu,
Göz yaşlarım kurudu,
Yüreğim taşa döndü.
Ne edna’yım ne âla,
Neyim ki bilmem hâlâ,
Aşk soframda dert,belâ,
Ekmeğe aşa döndü.
Künde üstüne künde,
Hâl mi bıraktı bende,
Yıkıldım yedi günde,
Varlığım tuşa döndü.
Gönül bir yâr seveli,
Ellerden el çekeli,
Yâr yarama değeli
Yaralı kuşa döndü.
17.01.2000
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 16.5.2007 21:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaralı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/16/omrumuz-kisa-dondu.jpg)
Hâl mi bıraktı bende,
Yıkıldım yedi günde,
Varlığım tuşa döndü.
EYVÂLLÂH...
TÜM YORUMLAR (1)