Ömrümün Te Cetveli Şiiri - Musa Bilik

Meral'e...

Ay bulandı gecenin alev ağzında
Köz yalımı duygular işledim sayfalara
Zarflara doldurdum yürek atışını
Ayetler indirerek aşka
Ruhumun derisine kazıdım sözcükleri
Kırkında çıktı bedenim
Yüz sürmeye gelirken bastığın taştan

Sen doğmalısın küçüğüm
Bu sevdanın karasularında

Ayini yarım kalmış bir şiirim
Gölgemde birikir takımyıldızı
Bir ateş bütün gün
Bir duman bütün gece
Donarken yanağında yaş

Sen gülmelisin küçüğüm
Gül yanağında öpüşlerim yaprak açarken

Abanır üstüme zaman
Cin çarparken içimdeki yoksunluğu
Döküldüm yollara bedevi gözlerle
Aradım seni suyu güder gibi
Girdabından içirdim çölümü
Donmuş yüreğimin buzulu çözülürken

Sen büyümelisin küçüğüm
Menekşeler açarken yüreğimin kalyonunda

Hangi yağmur yıkar düşlerimi
Sesimin yankısını yitirdim rüzgârlarda
Kundaklanırken düşsüz geceler
Gözlerim mühür bastı uzağa
Gördüğüm hiçbir kent okumazken çehremi
Yüreğimde bir sığırcığın acılı ötüşü
Arşınladı önümde gündoğumlarını
Yetim yitikliğimin atlasında buldum seni
Uyku ile rüya arasındayken

Sen yaşamalısın küçüğüm
Gökyüzünü sana giydirdiğim yerde

Sana zamanın nasıl değiştiğini anlatacağım
Gözlerinde mevsimler yer değiştirecek
Bir gün yüreğinden kör bir kuyuya düşersem küçüğüm
Beni bir Meralin gözlerinde ara