Ömrümün Sonbaharı

Yüreğimde biriktirdim kelimeleri
Gün olur da güzel cümleler kurarım diye
Sol yanımda hayat durdu,
Sevda yollarımı kesti
Mahsur kaldı gönlüm!
Ömrümün son deminde…

Seni seviyorum diyebilecek
Ne bir cümle kurabildim, ne de senin olabildim...
Sevda otağına gönlümü serdim
Ahirden beridir seni sevdim
Senli sensiz türküler söyledim
Vurdum mızrabı, çalmayan sazım dile geldi
Ömrümün sonbaharında…

Sen kimsin? Nesin böyle?
Yüreğim de bileğim de çelik gibiydi
Yüreğime kimse giremez, bileğim bükülmezdi…
Ömrümün son baharında
Hayatıma bir girdin, pir girdin…
Ne yürek kaldı ne de yürek!
Ömrümün sonbaharında

Yüreğimi erittin, lav oldu aktı…
Bileğim masadan kalkmaz oldu
Yenilen pehlivan güreşe doymazmış güzelim,
Bunu da gördüm
Ömrümün sonbaharında

Sana gelmek istedim adımlarım titrekti…
Olsun… Düşe kalka da gelirdim
Kapı duvar olursa, ya da evde yoksan…
İçime oturur
Kaldıramam işte o zaman yokluğunu…
Ömrümün sonbaharında…

Sevda çadırına gönlümü serdim,
Talan olmuşken yüreğim sevdiğim sendin
Yanımda yokken bile türkülerimi sana söyledim
Sazım dile geldi.
Ömrümün sonbaharında…

Mustafa Karaahmetoğlu
19.01.2013