ÖMRÜMÜN SON DEMİ
Cam kırıkları batıyor yüreğimin derinliklerine ,
Kanayan her hücrem avuç ,avuç kan akıtıyor ellerime
Yorgun ,çaresiz bakışlar yine gözlerimde
Her gün karşılıyor beni aynada öylece
Biliyorum bitmeyecek, geçmeyecek acısı ömrümce
Sokak , sokak dolansam da, ağlasam da nafile
Sahipsiz duygularım yenik düşmüş kadere
Harap olmuş hayallerim , biçare gönlüm seferde
Yoruldum desem , hafif mi kalır sence
Dermanım yok ,gönül titriyor pencerede
Gidişinin soğuğu kaldı hâlâ üzerim de
Bir matemin burukluğu çökmüş yüreğime
Kayıp gidiyor ömrüm,inan son demlerinde
Dermanım yok ,olsa da senin ellerin de
Gel desem sesim ulaşır mı olduğun yerlere
Gönül bekliyor seni, hep o karanlık pencerede
Filiz Cihangir
Kayıt Tarihi : 4.2.2025 17:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendi iç dünyamda yaşadığım duygu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!