Bakışlarımda hayalet şilepler batıyor gün ortası
Bir bir devriliyor gönül hanemde umutlar
Şiirlerim boyun büküyor sensizliğin acımasız sessizliğinde
Kendimi kandıramıyorum artık, biliyorum gelmeyeceksin
Bir elvedana kurban veriyorum tüm sevmeleri
Ve yetimliğine ağlıyor aşk
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta