Ömrümün Kanaryası Şiiri - Ahmet Pekiyi

Sen ki ıssız yüreğimin ışıldayan mahyası.
Sınırsız ufkumun dupduru, masmavi deryası.
Vuslatınla mümkün virane gönlümün ihyası.
Gel de cennete dönüşsün bu garibin dünyası.

Sen ki ölü cihanın yaşam dolu ütopyası.
Kirli sokakların firdevs kokulu akasyası.
Şu çölleşen bahçelerin nazenin manolyası.
Gel de gerçek olsun bu bîkes mecnunun rüyası.

Sen ki nefessiz bu alemin hayat coğrafyası.
Kurak vurmuş kırların gülümseyen papatyası.
Sensiz geçen her an bozulur ruhumun kimyası.
Gel de suya düşmesin bu aşığın tek hülyası.

Sen ki sancılı ömrümün tebessüm komedyası.
Karanlık günlerimin bembeyaz, eşsiz boyası.
Pas tutmuş şu göklerin cana can katan aryası.
Gel de sen ol gönül tahtımın biricik kâhyası.

Sen ki ürperen yüreğimin en masum hayası.
Günah saçan dünyanın gül vasıflı kolonyası.
Çoraklaşmış asrın bana umut sunan mayası.
Gel de uçalım sonsuza, ömrümün kanaryası.