Bir dünyanın yükü,ne ağır yükmüş,
Bir türlü doğrulmaz,beli ömrümün.
Görün kimin derdi,kimden büyükmüş,
Kurtulmaz çileden,hali ömrümün.
Göz yaşım kurumaz,hasret selinden,
Kurtaramam başı,gurbet elinden.
Gönül anlamaz ki,aşkın dilinden,
Mecnun gibi geçti,çölü ömrümün.
Kimisinde neşe,kimi gözde nem,
Cennet cehennemi unutmuş adem.
Çaresiz kanıyor,yaralı sinem,
Bir türlü yeşermez,dalı ömrümün.
Hakikat aşkıyla,yanıyor didem,
İrfan ehlinedir,verdiğim önem.
Baharın mevsimi kısa bir dönem
Dikene belenir gülü ömrümün.
Gönlüm hasret gül cenneti kokuna
Dilerim ki rahmet cana dokuna
Bu can dayanır mı hicran okuna
Figan feryat eder dili ömrümün
Bu sevdanın sırrı gönlümde saklı
Başından gitmez mi sevenin aklı
Bir güzel sevmiştim allı duvaklı
Savruldu yellere külü ömrümün
Kul Tuncayım kulum ne gelir elden
Hiç farkım kalmadı kuru bir daldan
Leylâsını seven ayrılmaz çölden
Bu sevdaya kurban solu ömrümün
Kayıt Tarihi : 22.3.2016 23:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
