Ömrümün Hastalığı Şiiri - Ünal Çağabey

Yüreğim tarumar,
ağzım kilitli
bedenim yangın yeri gibi
bedenim ölümsüz,dertli,kerderli...

yol haritam kayıp
hafızamın gizli bir köşesinde,
bir köşesinde demokrat,sosyalist
bir öğretmen...
kapılarım hep kırık,çökük
pencerelerim dağılmış un ufak olmuş
ve ruhum kirli
kaplamış üstünü tozlar...

baksana sıralarıma hepsi tarihten kalma
iskender'den,diyojen'den,aristo'dan...
masalarım sadece varlar ama
görünmüyorlar ruhuma,
çivilenmiş başka bir hayata
çivilemişler başka bir hayata...

bahçem artık kaybetti güzelliğini
eski halinden eser yok
daraldı,ufak bir odaya sıkıştı rüyalarım
çilingirlerle kapısını zorla açtım
zorla içeri girdim
ve zorla verdim özgürlüğümü
pişmanlığıma kendimi zorla attım
sıkıştırdım,ezdim
un ufak ettim
cansızbedensiz bıraktım,
kimsesiz adının olmadığı bir yere
adını bilmediğim bir yer bıraktım

tarumar oldu yüreğim
iskender'den beridir hep ağlıyor
düğüm düğüm olmuş
hıçkırıklar artık durmuyor
haritalar yırtılmış hep
kaybolmuş bir yerlerde
bedenim çökmüş,
ince hastalığa yenik düşmüş
kaybetmiş,nice gülleri solmuş,
bahçelerim tarumar olmuş,
ömrüm yok olmuş.