Ömrümün En Soylu Çiçeğisin Sen

Kendi nefesimin soylu terkisinde
Ilıman iklimlere gitmek şimdi seninle
Buz tutmuş saçlarımın tellerine dokunarak
Dilimdeki şarkıları söylemek asaletine

Durağan iklimlerin kahırlı seherlerinde aşk
Pas tutmuş bir çivi gibi sarılmak dünlere
Ummanını arayan suların derinliklerinde
Yağmur suyu biriktirmek sevdalı tenimde

Üryan kalabalıkların zılgıtları gencecik dillerde
Seviyi saçıyor meçhul düşünüşler hıncın kabrine
Alıp başımı çekip gitsem şimdi senli masallara ben
Gelir misin yoksulluğumun kısır mevsimlerine!

Yüreğimin dövmesiz zarına kapattım nicedir ben aşkı
Yumruklarımda kan tortuları, ciğerimde hançer izi
Uykular çekerim üstüme, ruhumda hüzzam devriliş
Asırlar önce kutsandım ben sana, gönlümde hüzün sesi

Avucumda onca şiir, serperim her sabah okyanuslara
Gizli bir yaradır sevdan, orkideler yüzer uzak sularında
Nereye dönersem döneyim sen, saklarsın beni ruhunda
Ömrümün en soylu çiçeğisin sen, ölümsüzlük kitabımda