Sen;
Yirmibir yaşımın onyedilik sevdası,
Toyluk gençlik derken çok daha fazlası,
İki güzel evlâdımın anası...
Ve sonrası;
El ele, omuz omuza, beraber
Ömür boyu süren bir yaşam kavgası...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun. Bir gün ya ben onu, ya o beni ahirete gidip terk edeceğiz, ruh cesetten çıkacak, cesedin bir manası kalmayacak, kendimi hayal ettim, insan öleceğini düşünemiyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta