Akşamın karasında bulanık bir çay olursa gözlerin,
Buğulanırsa gözbebeklerin elemlerinle
Yayılırsa yüzüne donmuş sahte gülücükler
Bilirim seni üzen kıran yaralayan ecem olmuştur…
Sen titreyen bir mum gibi üzerime titrerken
Anlatır bana o zaman cefanın derinliklerini…
İsterim olmasın gözlerin zifiri karanlık,
Şu kısacık ömrümüzde değmesin namahrem...
Mutluluk saadet olup huzur dağıtırken,
Nasibini sunarken bizden yana
Karşılayalım sevinçle kucaklayalım hayatı
Ömrümüzün son deminde yakalayalım saadeti...
Kahverengi gözlerinde gördüm sevgini
Ayşem derken dudaklarında hissettim sevdanı
Gördüm gözbebeklerinde sol yanının hicranını
Yarım asır geçti seninle ömrümün demi…
Kayıt Tarihi : 12.4.2008 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülayşe Delen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/12/omrumun-demi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!