Ömrümün Baharı Şiiri - Raşit Evşen

Raşit Evşen
8d ·
Herkese Açık ile paylaşılıyor
ÖMRÜMÜN BAHARI
Kırlangıçlar takla,takla havada,
Kelebekler dans ediyor,suların aktığı yerde,
Sincaplar dallarda kurdukları salıncaklarda,
Bülbüllerin sahnesi de gül dallarında.
Çan sesleri geliyor kayalıklardan
Yörük kızının elinde papatya,konuşuyor onunla.
Kokular geliyor mis gibi;iğdelerden,ıhlamurlardan
Doyulur mu güzelliğe,sarmalayınca bahar?
Nanelerin arasına sermiş kanatlarını kelebek
Arılar etrafında vızlayıp durur,
Belli ki serçeler ağıt söylüyor yükseklerden
Bir haftalık ömründe yakalamışken baharı.
Kelebeğin ömrü buraya kadar,erişmiş iken bahara
Ömür boyu kim görmüş ki baharı ?
Çanakkale yiğitleri,dökmüş kanını,vermiş canını
Bir filiz iken feda olmuş canları vatana.
Ben de yaşadım baharı dere, tepe
Çiğdemler kazarak,kuzu kulağı toplayarak,
Palazları kovaladım meşelerin arasında
Böğelek tutan sığırları kapatarak ağıllarına.
Yatağım sırtımda ,elimde çapa
Tozu dumana çevirdim pamuk tarlalarında.
Eynel,eynel çapa salladım
Yalınayak ömrümün baharında.
Avuçlarım balon yaptı tutamadım çapayı
Sivrisinek yarası kaşlarımın arasında.
Kelebekler gibi yaşadım baharı
Kayboldum sisle kaplı dağların arasında.
Kelebek gördü baharı,üç günlük ömründe
Ben de gördüm kuzukulağı,akmantar arayarak,
Kayalara dağılan oğlakları toplayarak
Yatıp,kalkarak yeşillikler içinde,çadır denilen villamda.
Hep bağrıma bastım,saçlarını okşadım
Gül bahçelerinde gezdirdim,baharı anlattım
Aklıma getirmedim hazanı,kışı
Anıları kaldı,resimleriyle bana.
08.06.2021Ö