Ömrümün Akışında Şiiri - Harun Tokucu

Yaralı gönül kapım kapandı
Dünyanın sahte yaşamına
Dost bildiklerim de yok artık
Avunduğum son baharımda

Kumdan kale gibi sahte sevgiler
Mumdan direk o yalancı seneler
Vefa rötarlı aşk yorgun sebepler
Gülemedi ömrümün ilkbaharında

Ne saz nede sözün gücü yetmez
Kayıp duygularımı dile getiremez
Sancılı gecelerde derdimi bilmez
Mutluluğum ne bahar nede yaz

Dört mevsim çok soğuk titriyorum
Bu nasıl bir cihan hiç bilemiyorum
İnsan tuhaf ve zalim sevmiyorum
Ruhum ısıtır beni ömrün a'kışında