ÖMRÜMÜ YİYEN METRESE
Hani yanmıştın hasretten
Küllenip sönmüştün sen
Sesin soluğun çıkmazdı
Gözyaşlarımla taş kesmiştin
Bir küçük köz değdi
Bir deli rüzgâr esti
Değince başım başına
Aldırmadın yaşına başına
Ölürüm kalırım demeden
Aldın bir başını çıktın
Vurdun kendini ıssızlığın üstüne
Kanatsız kara buluttun
Her soluk ayrı bir ömürdü
Koklaşırken taş kalpliyle
Süzdü gözlerin dokundu ellerin
Al şu an canımı derken dilin
21.48 – 12.09.2018
Girne Evim
Kayıt Tarihi : 12.9.2018 22:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yine dayanamadım çıkıverdim Beşparmak Dağları'nın üstüne...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!