Ömrümü Yıllar Götürdü Şiiri - Mehmet Pos ...

Mısra mısra dokuduğum;
Ömrümü yıllar götürdü
Yandı, bitti varım, yoğum;
Tükendi küller götürdü

Rahat durmuyor rakipler
Türlü oyunlar tertipler
İnsanlıktan uzak tipler
Savurdu yeller götürdü

Gönül dağımı yaktılar
Dolu destimi döktüler
Umutlarımı yıktılar
Arzumu seller götürdü

Her türlü insan tanıdım
Kırıldı kolum, kanadım
Çeşme başında susadım
Suyumu göller götürdü

Arsızlar unutmuş udu
Adını çağdaşlık kodu
Şu dünyadan umudumu
Kuruyan güller götürdü

Çözen çıkmadı sorumu
Herkesin farklı yorumu
Bıçak sırtı huzurumu;
Dikenli diller götürdü

Sana yasak tur dediler
İçten hayel kur dediler
Yürüdüysem dur dediler
Arzumu yollar götürdü

İlaçlar azdırdı derdim
Güz gelmeden kışı gördüm
Buz üstüne hasır serdim
Halımı eller götürdü

Dümdüz bakan şaşı oldu
Doğru olan vahşi oldu
Yalancılar yahşi oldu
Aklımı tüller götürdü

Postallı rahat yok sana
Her şeyi bırak zamana
Leyla için yana yana
Mecnun'u çöller götürdü

Mehmet Postallı / 2025