Ömrümü Sana Bıraktım! ...(Saçların)

Saçların benim yarim saçların
Rüzgar sevdalısı sırma saçların...
Ellerimi sessizce sürdüğümde
İçime yel vuran saçların...
Simsiyah saçların aklanmış
Kederinden beyazlanmış...
Zülüflerin küskün kalmış gerdanına
Kokusunda bahar soluduğum saçların...
Beter küsmüş dokunuşlarıma...
Sana ne oldu deli yar
Ne yaptın kendine
Beni hangi dertlere saldın
Yitik yollardayım şimdi
Her adım bilinmezliğe götürür beni...
Ne buğday sarısı tenin
Ne kömür gözlerin
Ne de sırma saçların kalmış sende...
Nereye kime bıraktın güzelliklerini
Can yangını yokluğun yakar gönül çıramı
Sönük bir fener gibi kaldım hasretinin elinde
Çayır çimen gezmelerimiz yok
Dağlardan ince ince süzülüşümüz yok
Suların berraklığı dünde kaldı
Bulanık sularla yıkar olduk yüzümüzü
Biz bir hiç uğruna yitirdik öykümüzü...
Sırrı sende kaldı/ kalbi sende..
Söyle suna boylum yaşam perilerim nerde?
Nerde kararlı-kızıl bakışların
Eylem güzeli adın...nerde? ..
Şimdi düğüm düğüm avuçlarımda saçların
Gözlerin körebe oyununda
Ruhunda şizofren bir tad
Avuçlarımda buruşmuş bir hatıra yüreğim...
Gerdanındaki ter benden değil
Günahın sevaba çalmıyor
Tufan yalazı pervasız susuşun
Ateşten gömlek üstümdeki sevdan
Ya yangınıma su ol
Yada celladım..
Ömrümü sana bıraktım....