Ömrümü Kemiren Filozoflar Şiiri - Kadir ...

Sen gel desen yeterli, gelirim,

Git desen de gitmem yetersiz.

Bu böyle!

Bastıramadığım bir bahşiş var içimde, 

Tazminatımı alamadığım sokak şeytanının cebinde,

Esnaf pavyonunun mutfağında yediğim dayağın arifesinde.

Durmadan kopan davanın ertesinde,

Susturamadığım dizginsiz yaratığın heykeli var içimde. 

Başka bir hayat var az öte git!

Bir adım daha atman gerek.

Gitmeden bileklerini kesip batır limona, korkma senden daha yakın masadakiler tuza.

Yaşarken biriktirdiği hayatlar kayıpsa,

Yaklaştığında ferman bırak kapısına,

Hükmettim giyilenlere, rüyalar sarayında.

Aydan kara ayağıma takılan şeffaf kaya.

Evrime boyun eğdi kara tahta,

Emrime amade saraydaki kâhya.

Arafta kalan hayaller kadar yaralıyım yarana.

Depresif doktor eder istifa psikiyatri yurdunda,

Gitsen de tanırım seni, 

Kalsan bir ihtimal.

Ve kalbimde yirmiye yakın tiyatro sahnesi,

Her birinde birbirinden yalancı seyirci,

Yaşım on dokuz ve yanımda altından kırkbeşlik dişlerim,

Ressamım, boyalarımda tütün ezmesi ve gümüşten gözlüklerim,

Kalem işçisiyim, kelimelerimde anason keskinliği,

Yaşlandıkça yaşadık, 

Ölümü savaşla bağdaştırdık,

Ve gece ağarmadan deşifre oldum 

"Ben" bir zombiye.

Yarına gelmeden,

Yanına dönmeden!

Denizlerin kanı çekilmeden, 

Benzedim! 

Damardan kumsalların şahitliğinde,

"Ben" bir vampire.

Bizim ayna tek kişilik.

İçimde yaşayan dinozorlar var,

Fosil fosil ölümsüz yaratıklar.

Küfrettiği ben değilim ah ne de imrendim,

Unutma yanındaki filozoflar kulağıma konserlerini fısıldar,

Nükseder kafamda dolananlar.

Desen desen seni işlerim,

Şu da şöyle!

Sofrayı doyurabilirsen,

Elimden dönen, ölümden gelen,

Sen gel desen gelirim,

Git desen de gitmem!

İçimde dolanan felsefenin,

Doyuramadığım canavarının büstü var kefenimde.

Beni bulmak için kimi gönderdin ağır basan,

Tanrının terazisinde sallanıyordu göğe bakan,

Sen kimdin kimden kalan,

Öldürüyordu beni sen daha doğmadan, cennette yanan.

Öl desen yaşardım,

Kovsan kalırdım, hepsi arsızlığımdan.

Tek sebep yetmezken

Ömrümü kemiren filozofun da hatırı var.

•Kadir TEPE