Ömrümü Dünyaya Bırakırken

Yavuz Bayram Çalışkan
1732

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

Ömrümü Dünyaya Bırakırken

Aydır üstümüze geceden düşen,
Gözümüz sevgi denen düşüncede
Göl yüzü yağmur damlalarınin uğultusuyla oynaşır birlikte
Beyaz bir kayıkla kürekler maviliklerle kaynaşır

Sevda yağar geceden, inceden
İnceden inceye kalbime derine
Sesin kulağımda "canım" diyen
Bu aşk gecesinden geriye kalan
Şarkılar çay deminde türküler

Bir iki fotoğraflara düşen yaşlar
Kalbimde demsiz kaldı kışlar
Ne güneş umurumda ne akşam
Ne de maviliklere uçan kuşlar

Kaybolup gidiyorum dehlizlerde
Eriyip gidiyorum karlar ülkesinde
Akıp gidiyorum dağlardan, vadılerden, ovalardan yollarla

Kaybolup gidiyorum gün batımında
Gök gürlüyor, maviler, yağmurlarda
Ve sen yağıyorsun sevgili

Buram buram hasret ve özlem
O özlem varya kalbime çöküyor
Akşamın sisinden önce ruhuma
Şimdiki demim budur kaldırımlarda

Buğulandıkça yüzüm aynalar puslu
Kelebeklerin uçtuğu rüyalar paslı
Sevgimin dokunduğu o ten sisli
Ve en büyük yalnızlığım isli

Otur yanıma zaman gidelim
Gidelim buralardan, ömrümü
Ömrümü dünyaya bırakırken.

Yavuz Bayram Çalışkan
Kayıt Tarihi : 22.12.2022 11:42:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Cihat Şahin
    Cihat Şahin

    "Sevda", yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "Kara sevda" diye tesmiye edilir.

    "Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir tabirdir ve mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan canlı ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.

    Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.

    Cevap Yaz
    Yavuz Bayram Çalışkan

    Amin inşallah sağolasın saygıdeğer insan

TÜM YORUMLAR (1)