Ömrümü Çaldın Şiiri - Adem Uysal

Ben doğarken, sen oradaydın,
Hüzünlü bakışların hep üzerimdeydi,
Şimdi anlıyorum, o bakışların nedenini.
Galiba bana acımıştın,
Sen baştan beri vardın,
Nereden geldiğini kimse bilmiyor.
Seninle biz sırdaşız,
Gizlimiz saklımız yok!
Onun için açık konuşalım,
Sen bana gölgemden daha yakınsın.
Gölge yalnız gündüzleri çıkıyor ortaya,
Oysa sen,
Gece gündüz benimlesin.
Hakkımda o kadar çok şey biliyorsun ki,
Beni benden daha iyi tanıyorsun.
Üstesinden gelemediğim işleri,
Sana havale ederim.
Sen her şeyin ilacı değil misin?
Nasıl olsa bir çaresine bakarsın.
Bana ait ne varsa,
Hepsini alıp götürdün.
Hem de bana sormadan!
En önemlisi de,
Ömrümü çaldın, onu senden istesem,
Geri verebilir misin?
Sana söylüyorum, madem ki sen zamansın,
O halde herşeyin ilacısın,
Benim derdimin ilacı değilsin,
İstesen de olamazsın.